ترس یعنی

ترس یعنی مرا نمی بینی

تک و تنها نشسته غمگینی

چشم دل باز کن که جان بینی

آنچه نادیدنی است آن بینی

بلد شوی

چیزی نمانده بود که با من تو بد شوی

می خواستی نمانی و از عشق رد شوی

من سد شدم که سیل تو آرام تر شود

تو از نود گریخته بودی که صد شوی

گفتم بگو اعوذ برب خدای عشق

نزدیک بود نگویی و سهم حسد شوی

تقصیر من نبود دلت مال جمع بود

رفتی و آمدی که مدارا بلد شوی

حالا بمان و عاشق من شو شبیه من

بی عشق از جوار دلم مسترد شوی

فاصله را حفظ کنید

من دلم کولی و بی جنبه و بی ظرفیت است

مثل طفلی که رها بوده و بی تربیت است

خواهشا پیش من از عشق نگویید سخن

که دل ساده من عاشق هر جمعیت است

روی خط گسلم  فاصله را حفظ کنید

تپش قلب .که نه.تعزیت و تهنیت است

حکم تبعید من ابلاغ شود ممنونم

این خود  آرامش با کیفیت تقویت است

کاش می شد که دلم را بسپارم به نسیم

وبگویم گم و گورش بکنی مصلحت است

حرف مجانی شاعر نشود باورتان

عشق و شاعر.خود جنس است .خود ظرفیت است

آوار

تصدقت بشوم دست از دلم بردار

چقدر می کنی آخر براین خطا اصرار

تو رفته بودی و دل را به آب توبه زدم

نگو نبوده ام عاشق که می کنم انکار

سه تار می زنی و هی ورق به خاطره ها

نزن که ساز ستارت صدا کند گیتار

جفا نکردی اگر عاشقم شدی آنروز

خطا نکردم اگر گفته ام که دست بدار

به آسمان دلت ماهی و نکن تردید

ولی نیا سوی من دل به ماه خود بسپار

منم همانکه دعایش برای تو خیر است

منم همانکه برای تو می شوم آوار

برو عزیز دلم کودکی و بازیگوش

کمی بزرگ شو ای کودک حبیب آزار

فکری بکنید

امروز برای عشق کاری بکنید

یک فکر درست و ناب و بکری بکنید

کاری بکنید تا بداند هستید

سجاده به پا کنید و ذکری بکنید