نگهدار

خداوندا نگهدار خودت باش

تمام عمر دادار خودت باش

درین دنیا کسی جز تو ندارم

خودت همیار و غمخوار خودت باش

بغض غروب

دلم از غروب تو حالش بده

تو گفتی که با هم سفر می کنیم

منو بازی روزگارت نکن

همین فکر رفتن خیالش بده

گرفتی تو دست زمین خورده مو

منو مثل کوهی نگه داشتی

بهم بال دادی که با هم باشیم

خودت دوس نداشتی دل مرده مو 

تو و حس رفتن تو بغض غروب

بگو این شکستن چه معنایی داشت؟

به عشقت دلم شد خود آسمون

به عشقت من بد شدم خوب خوب

دلم با غروب تو حالش بده

همین فکر رفتن خیالش بده

ذی حساب

گاهی پدرم به خواب من می آید

شکل ملک عذاب من می آید

بین من و او خرده حسابی مانده

با صورت ذی حساب من می آید

کابوس

احساس می کنم که تکان های آخر است

قلبم گرفته در ضربان های آخر است

بد هم نشد که می روم از دامن خیال

کابوس آخر است و تکان های آخر است

با هر بهار چهره پاییز دیدنی است

یا این خزان که ختم خزان های آخر است؟

گاهی برای رفتن خود گیر می شو م

دل می دهم به هر چه نشان های آخر است