همیشه هم خوب نیست، زیادی مثبت باشی و جالب هم نیست که بگذاری، هر بلایی که می خواهند، سرت بیاورند و تو تنها تحمل کنی و لب از لب باز نکنی. ببین عاقبت مرا!!.تا می شد و خواستند، با آن لگد های دردناکشان، از من پذیرایی کردند و همین که بخاطر وحشی گری هایشان، به این حال و روز افتادم، یک گوشه رهایم کردند و رفتند.
اینها ، ناله ها و درد نامه ی آقای توپ فوتبال بود. اما یک جمله خاص، وسط حرف های آقای توپ، کاسب شدم. یک جمله طلایی.گِرد و دایره که باشی، محکومی تا با همه پدیده ها و شکل ها و دلها، راه بیایی.آخر، دایره، اهل گذشت و دوستی و ندیدن و نشنیدن است.چون دایره، کامل ترین شکل هندسی هستی است.بی هیچ زاویه ای با هستی.با هیچ تنابنده ای مشکل و مساله ای ندارد.این یعنی ، تُو سری خورِ همیشه راضی. نه. نه . خوب نیست که خیلی هم مثبت باشی. گاهی باید خیس و گِلی، چنان با سرعت و فشار ضربه، بچسبی به بینی یا شکم بازیکن، که نفسش بنده بیاید و از درد بخودش بپیچد. اینطوری شاید گاهی ترا هم به حساب بیاورند و همیشه تُو سری خور نباشی.تنها ویژگی دایره بودن ، این است که دست و سر و پا نداری. البته بظاهر امر.وگرنه تمام این شکل کامل هندسی، ضرر خالص است. تا دایره نباشی، متوجه ضررهایش نمی شوی.
محمد رحیمی.
