شست و شو

وقتی به آب میرسی آیینه اش بخوان

آیینه ای که عکس ترا شست و شو کند

آب

معجزه عشق همین بس که آب

نرم شکافد دل هر سنگ را

عکس مواج

بیقراری نکن ای ماه تو در برکه آب

عکس مواج تو لو می دهد آن بالایی

وقت خوب

بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار

وقت خوبیست برو روی سرت موی بکار

چونکه دخلت نیست خرج اندازه کن

پبش مهمان دائما خمیازه کن

بگور

آن شنیدستی که در اقصای غور

شاعری بوده است با نام بگور؟

چونکه دخلت نیست خرج اندازه کن

وقت خوابت دیر شد خمیازه کن

بخت بد

رخ نورانی تو چشم مرا آزرده

بخت بد دزد زده عینک مارا برده

آغوش

گل از باد خزان آزرده خاطر می شود وقتی

دل پروانه آن آغوش خوشبو را برد از یاد

نکند دی بشود

ماه مهر است بیا مهر بورزیم به هم

نکند دی برسد مهر فراموش شود

جوهر خودکار

کجای جوهر خودکار تو زده بالا؟؟

که لکه لکه به دامان شعر جاماندی؟

ساده لوح

ساده لوح بودم اگر نه من و این عشق عقیم

مثل آن سنگ که بر شیشه نشیند غلط است