۱۶
آبان ۹۵
علی ع حقیقی / علی ع واقعی
شوربختانه هرآنچه از بزرگان دینی خود می‌دانیم /شهادت و ریاضت و جهاد و دوری از دنیا و... ما درغمشان غصه داریم و بیش از نیاز به اشک، گریه می‌کنیم. هرگز اجر و پاداش گریه برمصیبت‌های امامان معصوم /قابل انکار و خدشه نیست/ اما اگر به ما بگویند از علی (ع) چه می‌دانی؟ می‌گوییم زاهد شب شیر روز. شوربختانه شوربختانه یادمان ندادند/ که برای مثال/علامه مجلسی (ره) صد و ده جلدبحارالانوار داردکه یک جلد کاملش مربوط به مطایبات وطنازی‌های مولای متقیان است/ یعنی شیعه فقط اشکش را بار گذاشته و تبسم و شوخ طبعیش را از یاد برده/ اصلاً در ثقیفه چرا علی (ع) خلیفه اول نشد؟ گفتند دوستان ایرانی زیادی دارد و چون شوخ طبع است کسی او را جدی نمی‌گیرد. این علی حقیقی است و آن که ما می‌شناسیم علی واقعی/
محمد رحیمی
