۱۸
مرداد ۰۰
چه کسی ، اولین بار ، گفت چهار دیواری، اختیاری؟
زندان، با دیوارهای بلندش و حصارهایش، با قانون های قطعی و رسمی اش، و با محدود سازی اش، وادارت می کند، به اختیار خودت مجبور باشی.
ما در طی عمر کوتوله خود، گرفتار میراث زمینیم، در حرکت وضعی و انتقالی.
وضعیت تازه من، انتقال به چهار دیواری، اختیار اجباری.
مکان جدید.آدم های جدید. قانون های جدید. هویت جدید. بی دلیل بی تابی می کردم. من و این همه خوشبختی چهار گوش، محاله.
..و دنیا زندان مومن است، اما زندان کیفر کسی است که ایمانش روی گسل زلزله ها بنا شده است
محمد رحیمی
