جادو

سرمه نکش سرمه گران می شود

(بیش ز جنس دگران می شود)

گوشه ی چشمت غزلی عاشق است

قلب گرفتار زیان می شود

کودک احساس به صد شوق و شور

در کنشی پر هیجان می شود

سرمه ی چشم تو جنون آور است

عاشقیم فاش و عیان می شود

من بفدای تو و چشمان تو

سرمه ی تو قاتل جان می شود

از اثر جادوی چشمان تو

مست ترین چشمه روان می شود

این غزل سرمه و چشم تو شد

شاعر این شعر، نشان می شود

محمد رحیمی