توی شهر من این روزا شلوغه
بیا نصف جهان.نصفش دروغه
اگر چه زنده رودی مرده داریم
اگر تابوت غم برگرده داریم
بحمدلله والمنه سرابیم
خراب اندر خراب اندر خرابیم
خدا رحمت کنه زاینده رودو
با اون نیزار اطرافش که بودو
ننه می گفت با این جنب و جوشت
یه وخ کرکای نی در رد توگوشت
سفیدو رنگ فیروزه چه رنگی؟
نگو تاکسی .بگو شهر فرنگی
با گنبد ها تناسب داشت تاکسی
حموم های عمومی داشت واکسی
با دوستا کلبه ساحل می رفتیم
شبی .عصری.با اهل دل می رفتیم
پل خواجو نوای شعرو آواز
ستارو دمبک و سنتورو دمساز
زمین خاکی و فوتبال دستی
چه روزای خوشی در شور و مستی
شبا با دوز بازی سر می کردیم
بزرگارو با دعوا کر می کردیم
کتک می خوردیم و یادم فراموش
می خوابیدیم به زور برق.خاموش
تو تابستون به فکر پول بودیم
یا سربازی اگر مشمول بودیم
چه کارایی که حالا اسمشم نیس
چه حرفایی که حالا رسمشم نبس
دعا و نذری و آخوند و ملا
لسان الارض یا مسجد مصلا
با این چشمای کوچک چی ندیدیم
چه آش برگا یی و کاچی چشیدیم
خدا رحمت هر کی که رفته
ویا حفظش کنه هر کی نرفته
دلم تنگه برای اون همه رنج
غلط کردم دلم رفته براش غنج
کجایی شهر خلوت شهر پر دود
تو غمگینی برای نسل مردود
اگر ما عاشقیم و اهل دردیم
بیا دنبال شهر خود بگردیم
