جاپای بوسه

برخیز ای خزان زده از جای بوسه ام

اکنون که تشنه تر شده گل های بوسه ام

فردا که دل هوایی باغ تو می شود

شولا درار از تن گرمای بوسه ام

در پیشگاه آینه گیسو فشانده ای

باور کن این من است نه امضای بوسه ام

ای وای اگر که طاقت معشوق سر رود

رسوا کند مرا سر غوغای بوسه ام

بیچاره من که حضرت دلدار کولی است

بیچاره دل که بسته آنجای بوسه ام

برخیز ای خزان زده اما بهاره خیز

جان ده مرا که رفته اغمای بوسه ام