فرصت کم است

شاعر بیا به اول خط برگرد

با ریشه ها دوباره رفاقت کن

از ادعای عاشقیت برگرد

از دست عشق طرح شکایت کن

دور وبرت حباب قشنگی هست

یعنی همیشه اوج ولی خالی

از این حباب مسخره دوری کن

خود را ازین محاصره راحت کن

عق می زنی به فطرت شفافت

وقتی سکوت می شکنددر تو

از جمع حرف های عبس رم کن

عادت به ترک کردن عادت کن

شاعر شدی که شیشه جان باشی

حالا چرا تو قاتل دل هایی؟

وقتی کم است فرصت برگشتن

از این سروده سخت حمایت کن