پذیرفته ام

مرا خواب عشق تو بیدار کرد

فروغ نگاه تو هوشیار کرد

ندارم به جز عشق روی توکار

مرا عشق روی تو بیکار کرد

به حال نزارم نخند ای نگار

که فکر تو روزو شبم تار کرد

من این زاری از جان پذیرفته ام

اگر چند چشمان من تار کرد

هر آنکس زمانی مرا می شناخت

به حیرت بگوید که این کار کرد؟

چنان اشک ریزان روی توام

که این کومه را رویم آوار کرد