پرپر

پرپر

روح را امشب چو عنبر می‌کنم 

خوش‌تر از گل‌های قمصر می‌کنم 

آب می‌پاشم تمام کوچه را

کوچه را از باغ بهتر می‌کنم 

گر گلی سدّ قدم هایش شود 

با نگاهی تند پرپر می‌کنم 

کاش امشب خانه را پیدا کند 

چون‌که خود در غم شناور می‌کنم

عاشق و معشوق را گم کرده‌ام 

عشق را تفسیر بهتر می‌کنم

حرف آخر را من امشب می‌زنم 

آنکه دین‌دار است کافر می‌کنم

می‌فروزم آتش جانانه‌ای 

 این بدن را نذر آذر می‌کنم 

عاقبت دلدار می‌آید ز راه 

حرف دل را خوب باور می‌کنم