پای مزار

پای مزار

 دیگر بدان، به حرف تو عادت نمی‌کنم

 دل را برای قهر، شماتت نمی‌کنم

 هرگز نبوده‌ای تو رفیق تمام راه

 بعد از تو آی، هیچ رفاقت نمی‌کنم

 هروقت آمدم تو نبودی سر قرار

 زین پس دگر هوای زیارت نمی‌کنم

 آرامشی که داد به من دست روزگار

 در پای سست عاطفه غارت نمی‌کنم

 شمعم من آنکه پای مزارم چکیده‌ام

 بشنو غریبه بحث لیاقت نمی‌کنم