تعبیر خواب

بگو تعبیر کدوم خوابِ منی

که تنت شکوفه بارونِ و برگ

توی غرفه های خوابم اومدی

با تو زندگی اومد تا بِرِ مرگ

با تو روزای زمستون مثِ من

سردیِ هوا رو حس نمی کنن

ریه های خسته از عادت دود

تو که باشی خِس وخِس نمی کنن

تُو چشات کهکشونِ ستاره هاس

سختِ زُل زدن به عمقِ آسمون

توی قلبم چه قیامتی بپاس

نفسم بند اومده اینو بدون

بگو تعبیر کدوم خوابِ منی

که منو دادی به حوض نقاشی

من باید تو رو تُو قلبم بکِشم

تو صدای قلبتو من بکِشی

بگو تعبیر کدوم خواب منی

محمد رحیمی

یه خواهش

سلام ای تو زیباترین عشق ممکن

محاله رقیبی برات بوده باشه

اصن اونقدر ذات عشقت درسته

رقیبت محاله که آسوده باشه

بذار باورت شه من عاشق ترینم

بدون تو دنیای من بی فروغه

نباشی، منو عاشقی هام سرابه

یقینا تموم غزل هام دروغه 

حصار تنت خوبه زندون من شه

گرفتار موج چشاتم یه خواهش

بذار وقتی غرق نگاهت می میرم

بازم زنده شم با یه موج نوازش

تو فانوس دستای روشن که داری

واسه قایق بی پناهم ، پناهی

همین که تو رو دارم ای عشق خورشید

نمی ترسم از وحشت این سیاهی

سلام ای تو زیباترین عشق ممکن...

محمد رحیمی

آبروی ماه پیشونی

دورو بر ما آدما، دیوا به شکل دلبرن

دلبرای دروغکی، حال دلت رو نبرن

آهای تو دختر انار، تولد فصل بهار

هرچی میگن ، بذار بگن، محل به حرفشون نذار

دلت بلورآسمون، خالق رنگین کمونی

صورت قرص ماه تو، آبروی ماه پیشونی

تو خلسه های ربنا، لحظه صفر عاشقی

دیدم که آغوش خدا، بازه برات دقایقی

سیل اومده، دیوا میرن جای کمک، موج سواری

تو ساحل امن دلت، چه خوبه که خدا داری

این روزا می گذرند و لب، خنده رو تکرار می کنه

خشم و صبوریت ، نازنین به شادی اصرار می کنه

دلت بلور آسمون، خالق رنگین کمونی

صورت قرص ماه تو آبروی ماه پیشونی

محمد رحیمی

راه شیری

دل به دریا بزن و ماهی شو

خسته از موندن و همراهی شو

توی این برکه دلت می پوسه

سالک سیر شبانگاهی شو

راه شیری میگه تو نوزادی

قد بکش معنی آگاهی شو

جای تو سینه کش آسمونه

دشمن کفترای چاهی شو

بی خیال جاده، ابریشم باش

هر چی دوس داری و می خواهی شو

محمد رحیمی

الهی خوشت بیاد

می دونی دستم اومد که خیلی عاشق منی

توی خلوت خودت محو دقایق منی

به خودت بیا عزیزم اگه لایق منی

توی موج بی قراری اگه قایق منی

خودتو جدی نگیر اگر چه من هلاکتم

دارم آتیش می گیرم با اینکه خیلی ساکتم

تو خودت خوب می دونی سری بودم توی سرا

نه حالا که مدیون این پاهای پر ترکم

تو یه عاشق کش زیبایی و من شکارتو

شب و روز تور تو پهنه ، اینه کار و بارتو

می دونم اسیرتم ولی بازم میام پیشت

آره من دیونه تم صیدمو بی قرار تو

میدونم دوسم داری عاشقمی خیلی زیاد

منو یک شب نبینی خواب توی چشمات نمیاد

چه کنم وقتی میام برام بازم ناز می کنی

نازتو می خرم و جونمو می سپرم به باد

الهی خوشت بیا که من دوست دارم زیاد

الهی خوشت بیاد که من دوست دارم زیاد

محمد رحیمی

بدون هم ...

به جرم عاشقی از من تو می رنجی

برای من عزیزم، تو خود گنجی

ببخش اینکه به آزارم گرفتاری

ببخش اینکه منو آسوده میذاری

تو رو قد تموم زندگیم می خوام

می خوام با من بمونی، عشق رویاهام

خدا می دونه قلبم از تو سرشاره

نبین گاهی زبونم گرم آزاره

نه من بی تو ، نه تو بی من نمی تونیم

بدون هم ، تو این دنیا نمی مونیم

می خوام تنها فقط تو عشق من باشی

تو قلب من عزیزم تو فقط جاشی

اون آغوشت که گرم و نرمه مال من

منو با خود ببر تا اوج، بال من

به جرم عاشقی از من تو می رنجی

برای من عزیزم تو خود گنجی

محمد رحیمی

سربزیر

خرابتم خراب قلب پاکت

قبول کنی، عاشق سینه چاکت

درسته که آروم و سربزیرم

ساکت و بی صدا شدم هلاکت

 چه قلب مهربون و صافی داری

تو کعبه ی دلت طوافی داری

شیرین تر از عسل چیه؟؟ زبونت

حیرونتم چه ائتلافی داری؟ 

اینو فقط برای تو سرودم

ببخش اگه تو حد تو نبودم

یه یادگاری از یه شاعر مست

خدا نگهدارت باشه وجودم.

دل می بری

از حالا تا لحظه دیدار ما

میشه یه باور دقیق و حساس

ثانیه ها یکی یکی گم میشن

نوبت عاشقی از اون نوبتاس

فاصله رسیدن من به تو

فاصله هزار تا کهکشونه

هر کسی عاشقت نشه لا اقل

از لج این فاصله در امونه

تو اولش میای و دل می بری

تو آتیش عشق تو خیلی دل سوخت

اگر چه سادگی خودش سه بخشه

اما دل این حرفو تو آتیش آموخت

تمام غیبتاتو فوت آبم

بازم کلاس اولم تو عشقت

تجربه منو کی داره جز من؟؟

یعنی خرابتم خراب عشقت

نموندی

دلم داره از غصه داغون میشه

چقد دورم از اون فروغ نگات

تو از پشت کوه بلند اومدی

من شب زده از طلوع چشات

نموندی و گفتی سفر بهتره

دوباره شب اومد که سردم بشه

نبردی منو در سفر با خودت

یه کاری که تسکین دردم بشه

تو بارفتنت این رو یادم دادی

شبا قلب عاشق ترک می خوره

حواست به عشقت نباشه یه وقت

نگهبان قلبت کلک می خوره

دلم داره از غصه داغون میشه

چقد دورم از اون فروغ نگات

تو از پشت کوه بلند اومدی

من شب زده از طلوع چشات

عاشق بارون

من عاشقم من ساده ام من بی کس و مجنون

اما تو بازاری ترین معشوقه مفتون

فرهاد هم اسطوره نسلی خود آزار است

شیرین  ولی در هر رگت کف می کند با خون

من میروم در قامت خسرو بیایم باز 

از فکر من تا می توانی  تو بزن بیرون

می خواهم از اول تورا پیدا کنم ، از نو

افسانه شو در قصه ها با جادو و افسون