۰۷
خرداد ۹۹
به یاد یخ و بستنی های داغ
به یاد صدای قشنگ الاغ
به یاد گلابی توی ماه دی
به یاد سکوت دل انگیز نی
به یاد سفرهای زیرِ زمین
به یاد کلاغان بی سرنشین
چه می بافی ای شاعر مست خواب؟
تمامی حباب و سراب و خراب؟!
برو شعر را جای بازی نکن
اسیر فضای مجازی نکن
بجای اراجیف بی پا و سر
بگو از نیاز شدید بشر
به احساس و ایمان و عشق و امید
به زیبایی و مهر وشورو نوید
بگو از تخیل که بیمار شد
بگو از خیالی که آوار شد
بجای تخیل، توهم پُر است
و دنیا گرفتار این عنصر است
دل افسردگی ها خدا را گرفت
و این سازه ها هم، صدا را گرفت
بگو آسمان گم شده درزمین
زمین هم شده باغ میدان مین
کمی وقت بگذار و ادراک کن
خودت را بزن برزمین، خاک کن
که شاید دلت نور باران شود
زلال دل چشمه ساران شود
فراوان ازین شعرها ساختی
عوض شو که فردا شود، باختی
محمد رحیمی
عالی بود استاد.😃