با خبر نیستم

من از دیگران با خبر نیستم

فقط از تو می گویم و باورم

دهانم پر از عطر گل می شود

که اسم تو را عشق ،می آورم

نمی دانم از روز اول چه بود

وجود تو که پای دل لنگ شد

و در شهر آرام احساس من

شبانه زد و خورد شد،جنگ شد

دلم بید مجنون شد و لرز کرد

نگاه تو بال مرا آفرید

به من وسعت عشق و پرواز داد

صدایت خیال مرا آفرید

لبانت پر از شور احساس شد

و کام تو قندانی از قند بود

دهان من از قند تو مست شد

چشیدی دلی را که در بند بود