بیکار

تصمیم گرفته ام که بیکار شوم

هرچند که این تازه ترین کار من است

بی غمزه

ای نام تو بهترین سرآغاز

بی غمزه برای من نکن ناز

سنگین شده گوشم از کهولت

بیخود زده ای تو زیر آواز

امانش را گرفته

دلم مثل خیابانی که داغ است

و تابستان امانش را گرفته

تبش را برده بالا تا بسوزد

به نامردی زبانش را گرفته

تنش درگیرخط های موازیست

خطوطش آسمانش را گرفته

گرفتارجنون ترمز است و

صدای بوق جانش را گرفته

به من گفتند می آید کسی که

اجل از او زمانش را گرفته

و او مثل تنوری سنگداراست

ولیکن جبر نانش را گرفته

اکشن کات

هرنفس آواز عشق می رسد از چپ و راست

نوبت گرما رسید می طلبد دوغ و ماست

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود

قیمت آب شد گران آب هدر نمی شود

خبرت هست که در شهر شکر ارزان شد؟

حرف مفت است شکر قیمت خون پدر است

نگفتمت مرو آنجا که مبتلات کنند؟

هزار مرتبه اکشن کنند و کات کنند؟

این مثنوی

اندکی این مثنوی تاخیر شد

شاعر بیچاره اش هم پیر شد

اندکی این مثنوی تاخیر شد

چونکه با بی آرتی آمد بیخیال

کمی هم مطایبه

به نام خداوند جان و خرد

ژیان بابام آبرو می برد

به نام خداوند جان و خرد

که عقل از سرت همچو بنزین پرد

به نام خداوند جان و خرد

عروسم الهی که ور بپرد

دلم پوسید

دلم ضعفید وحالم شد دگرگون

کلاغ قصه هایم خورده صابون

به منقارش حسابی کف نشسته

وجای قارقارش خونده آخ جون

ورق خواهد خورد

صفحه عشق ورق خواهد خورد

شهره شهر عرق خواهد خورد

کلک و حقه شود اخلاقی

مفتی دهر بگردد ساقی

ماذنه ساز طرب کوک کند

فست فودی هوس خوک کند

گربه همخانه عابد گردد

دزد سلفی زده زاهد گردد

مورچه خانه روی آب خرد

مارخربوزه به گرگاب برد

بشود اینهمه واهی گویی

حرف وارون و سیاهی گویی

اگر از حالت حق لق بشویم

دین فروشیده و ناحق بشویم

کج ببینیم و نشینیم به کج

ری نویسیم وبخوانیم کرج

سنگ غربت

من بجای توشبا بیدارم

تو حالت خرابه من بیمارم

تو خودت خواستی که با هم باشیم

ولی حالا تورو من کم دارم

منم اونکه عمری تنها بوده

حال نی دارم و آتشبارم

دلمو اون گره هات محکم کرد

رفتی و از گره هات بیزارم

لعنتی عاشقتم بازی نیس

باورت شد گلی و من خارم

یه روزی حاکم قلبم بودم

دست از عشق تو بر میدارم

وقت رفتن تو بود اما من

سنگ نفرت رو دلم میذارم

در دام آهوها

چون چشم ها درطاق ابروها

افتاده ام در دام آهوها

رنگ نوازش دارد این لبخند

چون شانه ها در خرمن موها

جنس کبوترها ی دوارت

همسایه هایی بهتر از قوها

از آسمان آویز دستانت

تحویل می گیرد در آنسوها

هر چار فصل اینجا فقط یک فصل

آن فصل هم مختص شب بوها

تو هشتمین دروازه عرشی

ای ضامن صیاد آهوها